Eylül...hüznü yamalı bir şiirdir aylardan eylül.. sarısı kınalı sapağın asmalı göğünde göğsüm yeşili yaralı mı yaralı, elif olmuş yüreğim sesine ah canıma diş geçiren sızımın arsızı ruhumun her deminde, neminde sonu olmayan son bir baharken eylül her yudumda sar, sarıl imbatın kanayası nefesine gölgemin izine lirik bir yaprak döken sen gömülü bir hüzünden ve dahası bir güfteden buğusunda dudak, dudak hüznü söken aşk bozumu bir yara, yardan hüzündür eylül.. tılsımı kalbe zuhur eden aşk içim yangınlarında ömrügahım küle, ateşe ne hacet sen derdinde, sen yeminimde çıralanmışken ah’ım.. hüznü yaralı bir şiirdir aylardan eylül... ~°~ ~°~ ~°~ |
hüznü bile incitmeden bu kadar güzel anlatmak ancak böyle olur
ama biz hüznü seviyoruz galiba...en çok eylül de yazılıyor şiirler sanırım...
tebrikler...
sevgimle hep