SonbaharGüneşin son demi Güzel bir pazar günü Dolaştım sonu bahar olan yollarda Bir çınar yaprağı yüzü koyun uzanmış Ömrünün son nefesini veriyordu... Elime aldım nazikçe Uzattım gökyüzüne Son defa göğe baksın istedim.... Fark ettim ki ne çok benziyoruz birbirimize Ne çok .... O dalından koparan rüzgarın yarasını Ben ise yüreğimi savuran Rüzgarın sızısını büyütmüşüm İçimde sessizce... Kaça bölünüş yüreğimiz Kaç rüzgar dinlenmiş bedenimizde Bizi yorarken... Çağdaş DURMAZ |