Ben ve kedi...
Gönlümü beyaz yakalı bir kediye verdim
Süt içince gülüşü içekapanık Sararan bir buket ile Belki de sanatçı olmak istiyor benimle ilgilenerek Kelebek kovalayıp Fare kaçıştırmak istemiyor Saatler sonrası bir ölüm haberi daha Oysa ben kedimle pençelenerek ölüyorum Binlerce kez Göz rahanları seyrederken D/okunarak daha da aşağı geziniyordu beni elleri Hiç sorma halimi Sarkık bıyıklarını yıkarken Huzurla yaprak dökümünü izliyoruz ikimizde içimizde Ben üşüyerek şemsiye altında O ise gülerek yağmur altında Peynir kokuyor sonra ağzı Ben fırça yiyorum annemden pençeden daha kuvvetli Karınca kovalıyor üstümden Kıskanıyor mu beni demeden Aşk katip yanımda Çala kalem yazarken yârdan küsüp Yalandan demler vuruyor benimle miyavlanarak Kedi kaçıyor benden Hiç sesimi tınlamadan Vakitsiz gidişine olağanüstü ritimler sığar mı? Ruhum mecâlden uzak Söylenmiş bir sözde Kediler beni duymaya sağır mı? Ne yapsam dönmez bana Biliyorum Aşk yapsak Tanrı benle konuşur mu? Üç kişilik hasret vuruyor gönlüme sonra Ben Kedi Ve Tanrı Tanrı ruhumda süryani Ben beden de yaramaz bir çingene Kedi ise aklımın perisi.. ...gezgin imgeler... |