Söyliyemedim sana gönlümde tutuklandı menekşeler
Söyliyemedim denizlere kan damladı ellerimden
Bir segah şarkıydı mehtapta dinlediğim
Dudaklarımda ısırgan tadı acılar mevsim sonbahar

Görmeyen ama gözlerin anlatamadığı çiçeklerim
Aynalarda ihanet eden martıların kirli kanatları
Puslu lambaların ışığında duyulmayan çığlıklarım
Söyliyemedim, baharı bekle diyemedim mevsim sonbahar

Çalıntı kederler doldurdum heybeme
Her sabah denizleri koydum gözlerime senin yerine
Kalbim har içinde yanarken sana söyliyemedim
Güneşim soldu, heryer zindan sana gelemedim mevsim sonbahar

Menekşelerin rahminde soldu umutlar
Adımlarım çoğaldıkça sen azalıyorsun sensiz kalıyorum
Şiirlerin ardamarına bastığımı hatirlayip ağlıyorum
İçimde kıyamet koptu kopacak yine kış bastırdı, mevsim sonbahar
KATYA
18.9.2024