(1)


Bir küçük vazoya koydum çiçeği
Koksun Yunus Yunus diye
Tohumlar büyütsün Yüce Gerçeği
Haksın Yunus Yunus diye

Senden çok uzak bir diyara geldim
Kırdılar , vurdular , hep örselendim
Bir mucize ile çarpılıp bendim
Kalksın Yunus Yunus diye

Nedamet yurdunun dermanı için
Sonsuza götüren limanı için
Büyük Anadolu imanı için
Baksın Yunus Yunus diye

Ey zaman önümden asırları çek
Yokuşlar da bühtan önümüzde şek
Bayrağım yıldırım sancağım şimşek
Çaksın Yunus Yunus diye.

Mor odama sinmiş mavi bir gece
Dolunay ışığı körelmiş bence
Duvarlara çarpar dökülen hece
Yoksun Yunus Yunus diye
Yoksun Yunus Yunus diye.


(2)


Denizler köpürür eğilir dağlar
Rüzgar dile gelir yel Yunus diye !
Gözlerim yağmurdan bir sağnak çağlar
Akar gözyaşlarım sel Yunus diye !


Şimdi bir karanlık var çehrelerde
Ahlâk heba olmuş iffetler yerde
Yürek Mecnun gibi seni severde
Avuçlar açılmaz el Yunus diye !


Kapanmış yollarım ömrümde keder
Gece bir siyah el , ciğerimi yer
Meded Ey Yunus’um bu vuslat yeter !
Açtım ellerimi gel Yunus diye !


(3)


Haydi kaldır başını şu asil ceddine bak !
Ülküyü bayrak taşır, kahramanları toprak !
Yunus’un şiarıyla gel gencim yaprak yaprak !
Milleti millet yapan toprakta ki tohumdur !
Ceddi inkâr edenin ta ham ervahı rumdur !


Aygün Tüfekçi

(Sen Taptuk’un eteğine sarıldın bende senin kapına)