İŞİN BAHANESİ GİBİYDİ
Seni anlatmak için
Yılgın zamanlarımda bir şiire niyetlenirdim Daha satır başında anlarlardı Ve senin için ağlardı bütün cümlelerim Birde hasretini anlarmış gibi Nasıl da sarılırdı kalem parmak uçlarıma Böyle bir acıya şahit oldukça kahroluyorum yazmaya Yeter artık kır kalemini diye sanki dilsiz bir yalvarış içindeydi kelimeler , ucunu açtıkça kalem tıraşla . Kalemi değil Sanki yüreğimi açasım geliyordu yavaş yavaş . Kalem tıraş işin bahanesi gibiydi , beyaz bir sayfa görünce . Ayhanca Cümleler Ayhan Akdeniz |