Bu günde
Usul usul geçiyor zaman
Toprak az önce yağan yağmura doyduğunu sanıyor
Güneş yüzünü gösteresiye kadar
Bu günde geçiyor
Dün bakakalıyor
Ahir zaman saçlarını örüyor eskimiş aynalarda

Bu günde geçiyor
Varoşlarda pişen aşların suyuna bana bana ekmeklerini katık ediyor çocuklar
Ve ellerinde tahta kaşıklar
Bir yer sinisinde bir tencereye salla kaşık giderken
Menekşe kokuları saçlarını okşuyordu
Belki de tek zenginlikleri de buydu

Bu günde geçiyor
Kursağında bir buğday parçası
Ve bembeyaz kanatlari
Yorgun bir posta güvercini
Yolunu kaybedenlerin selamını getiriyor
Hayat kavgasında yenilmeyenlere

Bu günde geçiyor
Ezanlar okunuyor uzaklardan
Vakit yine dünkü bu vakit
Kimbilir kaç selâ kimbilir kaç ezan
Hayatla ölüm arasında okundu bitti
Sayamadan henüz daha elle tutulan mutlulukları
İçimizden hergün
Bir isim bir beden çırılçıplak sonsuzluğa göç ediyor
Zamanın kırıntısına karışıyor gelip geçenler
Ve gelip geçenler birer birer
Bir çerçeveye asılıyor
Kimine mevsim deniyor kimine insan işte
Bu günde geçiyor işte dün gibi
Bu günde geçiyor yavaş yavaş
Aheste aheste gözlerimizin , ömrümüzün önünden .

Ayhanca Cümleler
Ayhan Akdeniz