ZÜLÜM DÜZENİ
Ben hayaller uğruna bir yol kazarken
Yalan yaşayışa at süren sensin. Ben doğru sözleri başa yazarken, Gönül defterimi hep düren sensin Toprağın, gözlerden dileği birken Sıcak bakışımdan karlar erirken, Göz yaşım bağlara umut verirken Deli dolu yağıp öldüren sensin. Toprağımla içten içe var bağım, Ona yakın sana neden uzağım ? Ne bir kapanım var nede tuzağım, Kamuyu üstüme güldüren sensin. Söylerim,yazarım alamam verim. Yıllarım mı tutsak rehinmi yerim Bir bereket çağına varmak isterim. Bu zülüm devrini sürdüren sensin. Yahu sen Anasın Babasın devletsin Bırakta seni evlat misali sevsin Vatanında kendini özgür hissetsin Köle düzenini kurduran sensin. Bunca işkencene dost diye kansam Gündüzün kavrulup o gece yansam Bir hasır üstüne biraz uzansam, Daha tan doğmadan dürdüren sensin. Faiz,Borsa,Vergi,Zamla Millet inlesin Bir de fakir ekmeği bölüp mü yesin ? Ey adil devlet yirmi yıldır neredesin Bu Sömürü modelini Uyduran sensin. |
eyvallah.