SEN VARKEN (ANNEM)
Sen varken Eşim Dostum Kardeşlerim vardı
Sen varken Akrabalarım ,Komşularım vardı. Sen varken kapımızı "alan eller" çalardı. Senden sonra hiç kimsemiz kalmadı Annem Sen varken kapı önümüz kedi köpek dolardı Ahırda ineklerimiz,kümeste tavuklarımız vardı Yabani tarlaya musallattı, tilkiler tavuk çalardı Senden sonra hayvanat bile uğramaz oldu Annem Hanemizi merhametin bereketin sarardı Masmavi gözlerin gelen nazarları kırardı Sensizlik ailemizi nasılda birbirine kardı Hiç bir şey eskisi gibi olmuyor Annem. Sen varken gurbet yolumu gözleyenim vardı Nerde kaldın evlat diye bekleyenim vardı Her gelişimde kapı önlerinde karşılayıp Bir Özlemle sarılıp bağrına basanım vardı. Senden sonra güle güle diyenim bile yok Annem. Ailede Görüşler farklıydı ama ittifakımız sendin Sen birlikte kalmamızda en büyük nedendin Sen,seni üzenleri bile hep affetin ve sevdin Senin kalbini kıranları affedemez oldum Annem. Sensiz kimseleri sevemez oldum Annem. |