UTANDIM
Dün bir çocuk gördüm çöp toplar çöpten
Alnındaki tere baktım utandım Saçları çıkmıştı başında kepten Ucundaki kire baktım utandım Beni öyle geçip gidecek sandı Sıkıldı ilgiden hemen usandı Döndü gözlerime baktı utandı Yüzündeki ara baktım utandım Zorunlu eğitim nasıl aşıldı? Kayıttan kürekten nasıl düşüldü? Belli ki zekiydi ışıl ışıldı Gözlerinde fere baktım utandım Tanrı çeşit çeşit yaratmış canı Kimisine bol bol vermiş hicranı Kalbinin içine çekilmiş kanı Ellerinde mora baktım utandım Yoksulluk bu bizde bitmeyen yara Baktım ki elleri bahtından kara Ellerim cebime gitti bir ara Cüzdan boş yok para baktım utandım Bu kadar kötümü zor mudur geçim? Çocuklar çalışır bu haksız seçim Durumu gördükçe kıyıldı içim Memleket fukara baktım utandım Solup gider memleketin gülleri Şarkı bilmez türkü bilmez dilleri Okul görmez kalem tutmaz elleri Kollarında yara baktım utandım Yığınlar var kader sanır olayı Anlamadan göçer gider alayı Zenginler çalarak bulmuş kolayı Yoksuldaki zora baktım utandım Kul kulun hakkını yedikçe daha Yoksulluk biter mi ortada aha? Sorgu günü yüzümüz yok Allah’a Başım eğdim yere baktım utandım Ziya ACAR 13.09.2024 |
Yoksulluk bu bizde bitmeyen yara
Baktım ki elleri bahtından kara
Ellerim cebime gitti bir ara
Cüzdan boş yok para baktım utandım... cüzdanım boş para baktım utandım veya boş cüzdanda para baktım utandım. böylesi şiiri daha tamamlıyor san ki.