Değirmen Taşı
Belki belki
Belki anlatılması güç Söylemesi zor Hissetmesi acı Bir hallerin içindeyim Kelimelerin her biri batıyor Çuvaldız gibi hücrelerime Ellerim uyuşmuş Gözlerim görmüyor Artık hissetmiyorum mutluluğu Vaatler bir yalan gibi geliyor bana Daha fazla acıya katlanmam için söylenen Kaç saat, kaç gün, kaç yıl daha katlanırım Sahi saat kaç? Kaç yıldır katlanmaktayım? Bu devranın suyuyla dönen değirmen taşında Buğday gibi ezildim Ruhuma kadar param parça Bir moloz, bir toz gibiyim Sürüklediniz, vurdunuz, kestiniz, ezdiniz Rahat bırakın beni Bırakın ki rahatça öleyim |