Hâki CeketBit pazarında tezgahın birinde; Kim bilir hangi merhumun yadigarıydı. Ya da belki, İç cebindeki son yüzlük de utulunca kumar borcuna diyet diye sayıldı, mecbur. Bu ne biçim ceket? Cebinde hala taze duruyor, Asılı bulunduğu ağaçta öten ispinoz sesleri. Omuzunda bir kaç göz yaşı izi, "Kimbilir kimin derdini dinledi/ğine delil" (Gelirken) ekmek (al) kırıntıları nasıl da birikmiş astarına delik cebinden dökülüp. Bu ne biçim ceket bilader, Nasıl sinmiş haki rengine giyenin kimsesizliği Yakından baktım, İliklerine kadar da işlemiş Onu giyenin çaresizliği... Dengi Naz |