Ulu Kutsal Makama,
Sayın Yüce Yaratıcı

Ben kulun Adem,
Adımı babam koymuş.
Sen daha iyi bilirsin ya,
Beş kızın üstüne
Bendeniz olmuş.
Babam rençberdi,
Yorgun gelirdi.
Anam ayağını yur;
O elleri öperdi.
Babamsa
Beni başka severdi.

Hep bunu hatırlarım,
Anama hep söylerdi,
Bu oğlan benim
Zeytin ağacım derdi.

İkisi Gülerlerdi.
Ben gülmezdim
Zeytini de sevmezdim.
Hem niye benzeyeyim.

Dizine oturtur,
Yanağımi öperdi
Yüzümü incitirdi
Nasırlıydı elleri.

Hemen büyüsem derdim.
Büyüsem de;
İnlemeden uyusa geceleyin.
Destur vermedi.
Okuyacaksın dedi.
Oysa Kafam basmazdı
Ona çekmiştim.

O da bilmezdi
100 kağıt yevmiye;
8 kelle,
5 ekmek
1 de tütün parasıyla
Nasıl denk gelemezdi.
İlk anam doyardı,
Ardından babam
Ikisi bir ağızdan
Elhamdülillah derdi.
Hepsi malumundur .
Büyüdük şükür
Bacılarım evlendi.
Ölmeden şu oğlanın da
Mürüvvetini göreydim derdi.
Adettendir burada,
Askerlik bitirince
Çöpümüzü çatarlar.

İki gözdür evimiz
Huzurluyuz hamdolsun
Çobanın kızıyla biz.

Ey Yüce Yaratıcı,
Ben bilemem güzel söz
Senden nasıl istenir.
Nasil dilenir bilmem
Ama sana malumdur.
Görürsün
Yazılanı yazilmayanı
Işte bundan sebep ki
Bana uzun ömür yaz !
Yazmadinsa baştan yaz
Yalvarırım duy bunu.

Bir çift zeytin fidanı,
Bir de geç gelen akıl
Bir de baba mesleği.
Başka sermayem yoktur.

Bu sabah nasırlı ellerimle
-Gözümün yaşıyla ılıttığım suyla
Son kez Babamı yu’dum !

Şahitsin,
Oğlumun doğduğu gün
Babamı kabre koydum!

Ona benzer ellerim.
Kendi kabrine, toprak atar gibiydi.
İçime oturdu oğlunun oğlunu
göremediği.

Yani Allah’ım bana uzun ömür yaz !
Zeytin ağacının sırrını öğrendim.
Yaz ki -Zeytin ağacımın- çiçeğini görmeden gelmeyeyim!

Gereğini zat’indan saygıyla arz ederim.



Dengi Naz
Kayıt Tarihi : 29.9.2024 13:34:00