GENCO ERKAL (9)Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Sana yazdığım 31.inci ve son şiirimde anlattığım gibi; Yandaki eve taşınma telaşındayım Kiraz ağacım. Bu bana bu yaştan sonra öyle zor, öyle bir yük ki, (inan gözümde büyütmüyorum) ne Cumhuriyet Gazetesi’ndeki günlük haberleri okumaya, nede Köşe Yazarıları’nı kollamaya ne dermanım var nede zamanım. Taşınma bitene dek 1 ay beynimi kızağa, (yani dinlendirmeye) aldım ve şiir yazmamaya karar verdim, vermesine ama; Görüyorsun ki bu Kafa Tası’ nı bir elbise gibi çıkarıp bir kenara koymak mümkün değil! Şiirse al sana bir tane daha şiir...
Vasiyetim açılacak,
şaşacak kızım ve torunlarım; Ben onlara ancak adımı bıraktım. Vasiyetim açılacak, yıllar-yılı yaşamı paylaştığım şaşmayacak yolundan oyuncularım; Bayrak Yarışıı bırakıldığı yerden koşulacak yeniden.(*) Vasiyetim açılacak, şaşıp-baka kalmayacak halkım, ben onlara dünyanın en kıymetli hazinesini bıraktım. Vasiyetim açılacak, Nazım yine haklı çıkacak; “Yazılı Vasiyetin değeri yoktur ki,!" Diyecek, benim gibi Ölümsüz yapıtları gösterip-övünecek. (*) GENCO ERKAL (1) |