SABAHÇI KAHVESİNDE
Mahmurlaşan gözlerim, uykusunu arıyor
Kaç güneş doğdu bilsen, sabahçı kahvesinde Şu özlem nöbetleri, bilmem neye yarıyor Aradığını bulsan, sabahçı kahvesinde Farklı farklı insanlar, bakarak ders alırsın Çok ilginç hikayeler, neler neler bulursun Duygular şaha kalkar, belki şair olursun Eğer şanslı bir kulsan, sabahçı kahvesinde Bazısı esniyorken, bazısı da uyuklar Hani uyur uyanık, sevdiğini sayıklar Boynu gibi büküktür, terlememiş bıyıklar Şöyle maziye dalsan, sabahçı kahvesinde Rızkını arıyorken, hem de alın teriyle Sende yaşar gidersin, güzel nimetleriyle Ummadığın bir anda, tanıdığın biriyle Sılaya haber salsan, sabahçı kahvesinde Nasıl da belli olur, kaderden yakınanlar Gizlice iner yüze, gözlerden dökülenler Gariptir, garibandır, kahveye takılanlar Birazcık da ders alsan, sabahçı kahvesinde Şansın yaver giderse, iş falan da bulursun Çoğu zaman kendinle, hep baş başa kalırsın Yalnızlık o kadar zor, yar kıymeti bilirsin Hele birkaç gün kalsan, sabahçı kahvesinde Tanımazlar ki seni, söylesene kim ne der Bu yüzden Lüzumsuz’um, kendini etme heder Kimsesizler mezarı, götürüleceğin yer Kızıl gül olup solsan, sabahçı kahvesinde Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Yüreğine sağlık.
Daha güzel ve kalıcı şiirler dileğimle,
Selamlar sevgiler.