Sen gülünce
yanağında beliren çukura
canlı canlı gömülmek istesem de
tek geçerim sarılışını…

Gecelerce sevişmeye değişmem
incecik kollarınla
beni sarmaşıklar gibi sarışını…

Yasak listesinde ilk beşe girerken sevdamız
senin bana böyle uluorta sarılışın
son derece sakıncalı bir şeydir
kördüğümdür
arapsaçıdır
yasak elmayı dalında ısırmaktır

Ve elbet hoş karşılamaz bunu
medeni kanunun bilmem kaçıncı fıkrası
hatta ve hatta
dedikodumuzu yapıyordur
evrim geçirip akbabaya dönüşmüş
bilumum akraba sürüsü

Olsun…
Ne olursa o l s u n…

Sen bana böyle sarıl da
varsın İsrafil üflesin sûr’a
hasedinden çatlayacakmış çarşı pazar
varsın çatlasın
kıyamet kopacakmış
varsın kopsun

Hani diyor ya Attila İlhan abimiz:
“Ben sana mecburum”
Senin bana sarılışın
işte öyle mecburidir
zaruridir
hayat memat meselesidir

A benim neon bakışlım
anlasana…

Senin bana sarılışın
bir ömrü sarıp sarmalayacak kadar güzel
bir şiirle anlatılmayacak kadar zor bir şeydir