Sen yakın-uzak Amerika Tarihi’ni
bilmezsin tabi
Kiraz Ağacı’m,
birazdan bunu sana etraflıca anlatacağım
ama ilkin burada
çok kısacık bir aracık vererek
“Üç önemli Köşe”yi dönmemiz gerek.

„Köşe Dönmek“ deyimi kaypak bir terimdir
„aldata-eze yapılan kazanım“ için kullanılan,
değdirmesi azıcık kötü olan,
bindirmeli bir birikimin-birikimidir
ve gerçekten Geometri’de
3 köşe dönüldüğünde
başladığın noktaya gelinir

Ne Amerika Tarihi nede Geometri dersi
değildir burada konu,
anlatmak istediğimin sonu;
„3 dönüm nokta“mı döndüğümüzde,
geleceğiz gerisin geri
başladığımız yere.

İlki; „Gözden uzak olan, gönülden de ırak olur“
Atasözü bence yanlışdır Kiraz Ağacı’m;
Bu ay yan bahçedeki yeni eve taşınacağım,
ama sen üzülme sakın,
senden 50 metre kadar uzaklaşsamda
kalbim sana daima yakın!
Bak ben 50 yıldır ülkemden ırakım,
ama sana ve vatanıma sım-sıkı bağlıyım hâlâ.

İkincisi, şu anki ülke düşünürlerinin en çalışkanı,
Genco Erkal adlı bir arı,
anısı bende sonsuza dek yaşayacak olan
bu insan
geçenlerde veda etti bize
ve vucudu idi doğaya verdiğimiz sadece.
Fikirleri,
sanatı,
yaktığı meşalesinin ışığı
ve eserleri daima yaşayacak;
Her tohumundan bir fidan,
her fidandan bir ağaç
yeniden yeşerecek
ve sen gibi daima meyvalarını verecek.

Üçüncü köşeye gelince,
nedense sabırsızlanıyorum dönmeye;
Çünki orada iki tane daha
ağaçdaşın var senin İstanbul’da;

„Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz,(*)
ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda,
budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda.
Yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl.
Yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril,
koparıver, gözlerinin, gülüm, yaşını sil.
Yapraklarım ellerimdir, tam yüz bin elim var.
Yüz bin elle dokunurum sana, İstanbul’a.
Yapraklarım gözlerimdir, şaşarak bakarım.
Yüz bin gözle seyrederim seni, İstanbul’u.
Yüz bin yürek gibi çarpar, çarpar yapraklarım.
Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda.
Ne sen bunun farkındasın, ne polis farkında.“

İkincisi „Çatal-Kara“
bir dut ağacı,
Fındıklı’da ve İstanbul’da
ama hikayesi ise birazcık acı.(**)

Böylece her ağacın varmış demekki
mükemmel bir şiiri
Sen ve benim gibi birde şairi.

Her üçünüze de bahar gelir;
Yapraklar yeşerir, tomurlar güverir,
tomurcuklardan çiçekler açar;
Arılar torbalarında toplayarak
dölleme tozlarını bacak-bacak,
bal yaparar,
aynı anda
döllenir doğa
ve hep yeni çiçek ve meyvalar gelir…
Burada benim
söylemek istediğim;
yalnızca Şiir,
yalnızca Tiyaro
ve yalnızca Resim‘dir.

Üç köşeyi döndük ve
geldik yine başladığımız yere;
Şiirimin başında
Sormuş olduğum sana;
„Yakın ve uzak Amerika Tarihi“
Katliam ve haksız savaşlarla dolu
ve hepside ne yazık ki insanlık suçu.

Amerika Kıtası’nın işgali,
ilkin Kızılderili katliamı,
sonra Avrupa devlerinin sömürge savaşı,
Zenci Ticareti
ve en sonunda da
bildiğimiz USA!

Söylenti bu ya;(***)
Amerika‘da
henüz bulunmamış bir „Hazine Hikayesi“ vardır,
ki arana-deşile, tarih didik-didik edilir,
üstüne filimler yapılır,
romanlar yazılır
ve bunu bilenlerin adına da
„Gömü Tapınağı Muhafızları“ denir.
Varmıdır-yokmudur bu beni alakadar etmez,
ama
söylentiside bir türlü bitmez.

En büyük Dünya emperyalisti olan bu ülkede,
Dolar olan parasının üstünde de
bu Gömü Tapınağının resmi vardır.
Bence;
Ordusu bu tapınağın muhafızları,
„Tapınağının yeri“ Merkez bankası,
ve orada korunan ise
çalınmış yada gaspedilmiş altınlardır.

Bizim „Ergenokon Hikayesi“,
Türklerin Anadolu’ya gelişi
orada özgür bir ülke kurmaları,
adını „Türkiye“ koymaları
da böylemidir acaba?
Hayır!
Bizim tek ve biricik hazinemiz
şu an kaybolmuş olsada,
birtakım fırsatçı hazine arayıcıları
beleşten üstüne konmayı umsada
bu hazine ne yer altındadır,
ne gök yüzünde, nede cennette;
Bizim gerçek bilinç ve özümüzde!

Yılan hikayesi gibi
evirip-çevirip
gereksiz yere şiiri sündürüp,
uzatmadan
gelelim saadete şimdi;
İşte bu üç ağaçtan
biride sensin!
Çünki senin varlığında onca anılar yaşar
ve karşılaştığım insanların hikayeleri var.

Senin adını anarak yazdığım
Bu son KİRAZ AĞACI şiirimden itibaren
„Genco Erkal“ denen
bir hazineyi araştırmaya-bulmaya
oyunlarında, söyleşilerinde,
muzikli ve müziksiz anlatılarında
onu arayarak
bizlere ne demek istediğini araştırarak,
doğru olduğunu bildiği
düşüncelerinin izlerini
seninle paylaşacağım
Kiraz Ağacı’m.

(*) Bu şiir Büyük Türk şairi Nazım Hikmet Ran’a aittir.
(**) KİRAZ AĞACI (22) şiiri.
(***) GÖMÜ TAPINAĞI MUHAFIZLARI: Doğruluğu ispatlanmayan bir söylentiye göre Avrupalı asillerin kurduğu bu odudur. Bunlar Kudüs’ü müslüman işgalinden kurtarmak için birçok Haçlı Seferleri yapmışlar ve kılıç-kalkan-giysilerinde “Haç işareti” taşıyarak çok büyük bir zenginliğe kavuşmuşlardır. Bu hazinenin saklı olduğu yere “Gömü Tapnağı” ve bu yeri bilenlere ise “Tapınak Muhafızları” (=Tapınak Şovalyeleri) denir.