HAZANDA YİNE SEN YOKSUN
Yine aktı zaman, aylardan Eylül
Yaprak dökümün de, yine sen yoksun Hüzün sardı beni, yüreğim buruk Kalbime saplanmış, zehirli oksun Bu yıl da hazan da, yine sen yoksun Rüzgarlar sert eser, alır savurur Dalda ki yaprağı, yakar kavurur Bazı ağaçları, kökten devirir İster misin günüm, hep hasret koksun Bu yıl da hazan da, yine sen yoksun Yüce dağ başını, kör duman kaplar Kara bulutları, üstünde toplar Yakın da gelecek, karı hesaplar Aklımda bir değil, ne kadar çoksun Bu yıl da hazan da, yine sen yoksun Vuslatlı aşklardır, elbet muteber Yalnızlık kol gezer, yücede ayber Daha yok ki senden, bir iz, bir haber Beni kaybedecek, aklına soksun Bu yıl da hazan da, yine sen yoksun Gelirim dedin de, hayır mı dedim Özlem acısına, hep gülümsedim Ne yarınım kaldı, nede ümidim Sanırım sen ise, sevdaya toksun Bu yıl da hazan da, yine sen yoksun Hayatımın bile, değişti seyri Gülmeyi unuttum, tükendim gayrı Bu nasıl yaşamak, biz ayrı ayrı Sensizlik bitirdi, sen benden yoksun Bu yıl da hazan da, yine sen yoksun Lüzumsuz severim, şiir yazanı Bu duygu coşturur, aşık ozanı Sen diye sevdim ben, her yıl hazanı Vurgun yemiş gibi, şaşkın ve şoksun Bu yıl da hazan da, yine sen yoksun Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |
Yüreğiniz dert görmesin kaleminiz daim olsun hocam nice şiirlere inşallah
Sonsuz saygılarımla