İki japon balığı karşılığında umutlarını satan kız"Râzı" idi sebep bu gece aşınmış sözlerimin körkütük incinmiş bir sabah ertesiydi, tenhalarıma huysuz umutlar sıkıştırıp, üç kuruşluk heveslerimi gezdiriyordum ellerimde yakında defter arası kokacak çiçeklerle, kimin kimi sevmediği bir yol ayrımıydı bu doğruların kar-zarar’dan döndüğü, gecelik faiz veren sevişlerin, gün ertesi karaborsa’ya düştüğü... hani gitmiştin ya durağı olmayan şehirlerin yalnızlığıyla yolların ah-ı tutmuştu o zaman, sokaklar tiril tiril çaresizdi kaldırımlar köşe başı nöbetlerinde iyi ki’ler derbeder, neyse’ler fazla mesai peşindeydi... oysa şimdilerde Neriman teyzenin sokağını arşınlıyoruz, ben ise çoktan seçmeli hayatımın, sana uzak, kendime geç kalınmış köşesindeyim, ellerimde kiralık intiharlar ile nefes alıyorum bugün kendim ölüyorum, yarın kendim, ertesi gün yine kendim... hiçbir şeyi kalmayan için her şey inkar mesafesindedir. syrus Kişiselleştirilmiş not: Üstat Râzı dürtmesi üzerine yazılmıştır. Kişiselleştirilmemiş not: Japon balıkları tatlı su ve düzenli masaj yapımına rağmen ölmüştür. |
senin balıklar öldü
Gel gömelim dedim şunları
Senin elinde kiralık intiharlar
benim elimde kedi maması
-Neriman teyzeyi hiç karıştırma gelmezdi
duysaydı bile kulakları-
Gidenler gitmiş kalanlar sancılı
Gömmeden önce yıkamak da lazım
Ah kim kılacak bir de sonra
bunca cenaze namazını....
Not:Syrus defterden / şiirden uzak kalınmaz yazık değil mi bize :)