Unutmadım
Işık senin nefesin...
H u desen şehir karışır A h desen ben. Saçlarındaki örgüyü kesip bir kayaya sardığını kendini sulara yuvarladığını unutmadım. Pir kim S u l t a n kim Bu neyin kavgası Perişanlık senin yolun olmuş. Eridin gamın rahlesinde Dünyayı onlara verdin Dönüşü kendine ayırdın Dönüp gelmediğini unutmadım Dayadın ağzını susuzluğun çeşmesine Hayreti kendine ettin Huzuru onlara verdin Teselli etmediğini unutmadım. Kıyametti gidişin Kopmadığını unutmadım Dizildiğim tespih de koptu Dağıldım meydana Toplamadığını unutmadım. Rezalet bir gece inmiş sokağına Eşin toplamış eşyalarını Ayrılmış evden Ona gitsen ne Şuna gitsen ne Buna gitsen ne Önün arkan sağın solun sobe Yaşlı,yarım bir çeşmesin işte Kuruyup gttiğini unutmadım. Bir kere olsun sormadın, belki iyi değilim. Belki serhoşum, belki bir köşede düşüp kaldım. Belki bir dağ üzerimde Belki bana da bir ağlayan vardı. Belki vebal aldım, belki hasar aldım. Bir nefesi bile çok gördüğünü unutmadım. Kadir Bal 22.08.2024 04:35 |
Bazıları bildikleri kadar sever , bilmediklerini yok
sayarak...
Çokça değerliydi.
Saygılar.