„Haydi gidelim sabahlar olan yerlere / Günün sonu da olabilir ama gidelim / Gidelim denizler ortasına / yolların sonuna / Dönüp dönüp yeniden varalım eskiyen yerlerimize / Ekelim adımlarımıza hızı / Taş koşalım kuş koşalım ama gidelim.
Bu durmak olmaz söze varalım / Su durmak olsun taş gitmek / Evvele gidelim olmayana da bakalım / Sonrasını unutmamalı olmazsa teğet geçelim / Bir dik açı ile kadınlara gidelim / Daire çizip üçgenleri atlatalım / Sana gidelim bana gidelim yeter ki gidelim.
Sonra gitmek güzeldir / Karıncalara da gidelim / Elimizde kitap belki dağlara gidelim / Bir şey söyleyelim bizden olsun / Dua olup Allah’a gidelim / Mesela ırgatlar çalışır biz terlemeye / Kadınlar doğurur biz acıya / Aşıklar bakışır biz dokunmaya gidelim / Gitmek kuşku barındırır / Ki kalbim çarpıyor yol denilince/ Bir şeye çok şeye her şeye gidelim.
Zaten şehirler niye vardır / Dağlar niye bekler bizi, gidelim / Yolun kısası sözün uzunu kötüdür / Gitmek aydınlatır az durmalı / Adların tarihi vardır. O tarihlere uzanıp / Biraz sağına soluna, anlayalım. / Otlar sararmadan biçilir ya, o yeşile / Nerede en son seni seviyorum denmişse oraya / Sabahlar olacak, güneşe / Haydi gidelim.“ Şair İLHAN ÇOMAK

Kimi; Kızar, düşünür, küfreder,
karşı çıkar, yazar,
“Bu böyle gitmez!” der,
ama kaybına bakınca cayar.

Kimi; Okur-inceler bulur suçu,
-ve tabiki suçluyu-
neye hikmetse
kendine dokunmaya göre ucu?

“Hak ve Hukuk”tur bizde yargılanan,
yargı ise 30 yıldır hapiste,,
içte ve dışta garadiyan;
Kimimiz içerde hür,
elde-beyinde kelepçe,
kimimiz dışarıda “Hapislik” görür.

Ermeni ve Kürt’e ülkemde yer yok;
Afgan ve Suriyeli’leri boşalan yerlere sok,
sat Arap dolarına kat karşılığı vatandaşlık,
köle olmaya biz çoktan alışmışız artık!

Oysa
hayat kısa
ve sonun neresinde olursan olun,
sonu gelecek bu yolun.

Bense;
Doğaya, aşka, güzele, anlam ve ritime(*)
acımasızca kıyıyorum
ve acısını şiirimden alıyorum,
nedense?

(*) ŞİİRİN HİKAYESİ’ndeki şair İlhan Çomak 30 Yıldır hapistedir. Kanun gereği iyi Hal’den çıkması gerekirken, daha niçin hapiste tutulur, bilmem?