1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1252
Okunma

Bir gece, geçkin vakit, biz üç kafadar sehran
Karadut, ben ve İncir, gözler uykudan üryan
Balkonda aldık demi, dağ, dere, ova, bayır;
Düşmesek yükseklerden, Allah’ım bizi kayır...
Düştün ya ellerimden...
Vefakârdın...
-Bir örümcek ağ tutar
Hem nahif hem müddei-
Hani ben hep bezminde
Şen şakıyan sedaydım
Ya sen Karadut söyle;
Nankör müsün sahiden
Bırakır gider misin ben seni terk etmeden
Geçtin ya sözlerinden...
Sebatkârdın...
-Bir tilki hile kurar
Hem cesur hem müktefi-
Hani ben hep kalbinde
Rengin bahar dalıydım
Ya sen Karadut söyle;
Çok mu büyük tamahın
Düşer misin peşine daha büyük lokmanın
Vazgeçtim düşlerimden...
Heveskârdım...
-Bir bülbül güle konar
Hem razı hem müşteki-
Hani ben, insan adım
Her hâlden şekvadayım
Ya sen Karadut söyle;
Acır mısın kendine
Şikârına küsüp de söver misin pençene
Ayşe Çabuk