Çirkin ve zarafetten yoksun bazı kadınlar, gerektiği gibi övmesini bildiklerinden, ömür boyunca sevilmişlerdir. ANDRE MAUROIS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Çocuktum
Marbek
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 6 yorum · 1323 okunma
Çocuktum
Çocuktum; çok yaramaz, paçalarım çamurlu
Kıvırcık saçlarımda hırçın denizin pusu Hudutsuz bir bahçede ilk yaz hülyalarıyla Başımda rüzgâr tâcım, dolaşırdım gururlu Vezirim müşfik toprak, topuğumu okşayan Tahtımdı akça bulut, adımlarım kollayan Asamın hükmü kadim, tâ değer ucu arşa Cihangir saltanatım Kaf dağından başlayan Bir akşam pir kılıklı bir adem çıkageldi Hem âşina dilime, hürmetle selam verdi Eteğinden döktüğü bin türlü armağanı Nezretti sıhhatime, kapatıp gözlerini Elmas şişelerinde, türlü renkte rayiha Paha biçilmez cevher, sayısız sandukada Serildi ayağıma, bilge ömrünün yükü Yakuttan bir kâsede, sundu yemin-i vefa Kırk seher kırk ilimde buyurdum bayram oldu Sulh diledim, eylendi; ağyarım felah buldu Dedim ‘Sahib-i canlar, gayrı etmeyin telaş Can yurdum bundan böyle öz hamisini buldu’ Ben ademe o bana sözüm ona minnettar Yüzünde safça gülüş el etek öptü tekrar Dedi ki ‘Affediniz, bir el barbut kuralım’ Kesesinden çıkardı fildişinden iki zar Dudak büktüm ademin acayip isteğine ‘Nedir ki?’ dedim ‘söyle, niyetin neticede Kurulan her hilenin mutlak olur muradı Vefa için sunduğun yeminin var hanemde’ ‘Sultanım tek dileğim yüreğiniz hoş olsun Fakat madem sordunuz yüce emriniz olsun Eğer galip gelirse fakirin zarı size Lutfunuzla kazancım çocuk yaşınız olsun’ ‘Saltanatım başımda, çocukluk zaten zail Dileğin kabul buldu bahtın açıkmış zâhir Tâ ki attığım zarlar mağlup etti şansını O vakit bilgeliğin hazinemde cevahir’ Korkusuzca savurdum zarlarımı ortaya Toy aklımla aradım emniyeti gururda Bana dubara düştü onun zarı düşeşti Almak için payını yetişti başucuma Kıvırcık saçlarıma sürdü adem elini Mahzun bakışlarımı kapatırken diğeri Çocuk yaşım bakışım düşünce avucuna Boyandı afakıma koca bir yangın yeri Parçalandı topraktan bin zahmet bin hevesle Su değil de yoğurduğum pir-ü pak hayâl ile Kalelerim köşklerim, gök gözlü can şahinim Yıkıldı abat yurdum bir hain nefes ile Anladım ki çocukluk katıksız bilgelikmiş Gerçeğe şekil veren yüreğin esiniymiş Cihanda gönül göze ağyar olmasın için Yegâne iş nazara aklı düşürmemekmiş Ayşe Çabuk |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Çocuktum şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
cihangirorkun
8 Ekim 2008 Çarşamba 18:56:36
şahane bir şiir olmuş emeğinizesağlık...
Marbek
mavi_yürek
8 Ekim 2008 Çarşamba 18:12:59
tebrikler şiiriniz şahane okuyunca çocukluğuma geri dönmek güzel duygu bu keyfi yaşattınız teşekkürler
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Ben teşekkür ederim, hisseden yüreğinize sağlık... Güzellikle..
heramisha
8 Ekim 2008 Çarşamba 16:31:31
keşkee....
keşke hep çocuk kalabilseydim...büyümenin yükünü,(bazı)insanların ikiyüzlülüğünü görmeseydim...çocukluktaki gibi saf ve temiz kalabilseydi herkes...duygular bir o kadar saf,temiz,güzel...yalansız dolansız...ne güzel ve yaşanası bir dünya olurdu değil mi?
teşekkürler ayşe çok güzel dizelerdi...
saygılar;
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
keşke hep çocuk kalabilseydim...büyümenin yükünü,(bazı)insanların ikiyüzlülüğünü görmeseydim...çocukluktaki gibi saf ve temiz kalabilseydi herkes...duygular bir o kadar saf,temiz,güzel...yalansız dolansız...ne güzel ve yaşanası bir dünya olurdu değil mi?
teşekkürler ayşe çok güzel dizelerdi...
saygılar;
Yaşamın kaçınılmaz getirisi, güzellikler gibi çirkinlikleri de görmek sevgili heramisha... Belki seçtiğimiz, kullandığımız bakış açıları biraz hafifletebilir büyümenin ağrılarını... Teşekkür benim yüküm, güzellikle...
saadet bu alem
8 Ekim 2008 Çarşamba 15:46:40
Ne hoş hülyalardı çocukken hissettiğimiz. Bilemezdik ki büyümenin bu vefasızlığını. Ayşe dost, ben kaybetmedim çocukluğumu, seninkinide al gel. Seksek çizelim kaldırım taşlarına olmaz mı? Sevgilerle, hatıraları canlandıran bir yapıttı.
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Bunca yaşadıktan , sevginin ve nefretin bin bir halini görüp en az yüz haliyle halleştikten sonra, seksek çizmeye kalkınca kaldırım taşlarına, yine o eski çocuk olarak kabul eder mi acaba sokaklar bizleri... Yine de kabul :) Sevgi ve teşekkürlerimle...
hazance
8 Ekim 2008 Çarşamba 15:39:24
Çocuktum geri verseler onu keşke ve hep çocuk kalabilsek tebrikler güzel dizelerdi
Bu yoruma 1 cevap yazılmış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 8.10.2008 15:23:54
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 1323
Yorum
: 6 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.
yüzümüzü zaman eskitiyor sadece.
içimizde saçlarını okşadığımız bir çocuk mutlak var.
olmasa kağıtla kalemle bu uğraş nasıl sürer.
ya nasıl katlanılır ki hayata, hayatı ince(E)lerken.
sevgi ve muhabbetimle