Özet
Bu nefeste de bir şey öğrenemedim
Kibrimden... Kıyıma itmeyin beni Bir adım gerisi hayat Düşerim Zaten herşey sarkmış Zaman yüzler Pek çok şey gözbebeklerimden Çok kasmışmışım var olmak için Bütün yollar bir sızıya çıkıyor Harcım ilacım Çöle bir Leyla çizsem iyi olur Herkesin Leylasından güzel Yine de önemli değil Hayata Tanrı misafiriyim Şimdi bir sayfada kendime açtım Nesnel tanımlama çabalarından müteşekkil beyin zonklamalarıyla dolu Zaman şakaklarımda yazıp çizerek anlatıyor bana benzemenin yok oluş olduğunu Bir sofrada kendimi yedim az önce Konuştuklarım artıklarım Bu yüzden bir girdaptan çıkarmalıyım parçalarımı Suni tenefüsle olabildiğince kurtarmalıyım kendimi hayattan Size benzemeye çalışmak vahşi bir at gibi beni üstünden atar bayım Ben dikenlerden orman yapmayı severim Güllerini öldürüp Yedi başlı ejderhanın koynunda yatmayı Yedi kandilli Süreyyaya çatmayı Çöle vuruldum ben Saraylarda yüz Leyla bıraktım Yan odada saatini ayarlıyor ecelim Saçımı tarıyor nefesi Özetim yok Çoğumu aynalarda bıraktım. |