ADINI SEN KOY
SESSİZ VEDA
Adını sen koydum Kıyılarımı adımlayan yorgun dalgaların! Tutunduğum karanlıktan ellerimi sökmeye çalışıyor Efsunlu parmakların. Oysa küsen sözlerim vardı benim Varlığın yokluğuna adanmış... Her son şiirde yenilenirken sevdaya inancım Kırgın çocuklar, kızgın kadınlarla kavga ediyor içimde Güne yeni umutlar doğuramıyorum diye... Yoruldum kışlarımı sırtlamaktan Düşlerimi yüreğimde beslemekten yoruldum. Ve adını sen koydum İçimdeki kırgın çocukların... Gün gelecek “Ay’ın yarısı düşecek denizin orta yerine” “Hüzün yağacak suyun suretine” Ve biliyorum sen de gideceksin Suya düşmeyen Ay’ın diğer yarısına... Adını sen koydum “Işığı gelip sureti gidenlerin...” Bulutlardan düşerken tutunduğum yağmur damlasının Adını da sen koy. AYLİN |