Kendini büyük görüp, kimseyi küçümseme;
Kibir, tevazu bir kalpte, bulamazsın evlat.
Küçücük bir sözden, kalpler kırılır mı deme,
Bir kıvılcımla, çok ocaklar yakarsın evlat.

Yaptığın iyiliği hiç başa kakma sakın,
Harama el uzatıp, kem gözle bakma sakın,
Bir kötülük karşısında, asla susma sakın,
Haksızlık karşısında, aciz kalırsın evlat.

Kibir, isyan ve gurur, şeytanın bir hasleti,
Şeytanla dost olanın, kötüdür akibeti.
Dünya malı sevmenin, esarettir illeti
Halk katında yükselip, Hakk’tan düşersin evlat.

Dünya hırsı öyle ki, gözü doymaz insanın,
Yedikçe yemek ister, bir türlü doyamazsın;
Miden dolar ama, kalben, ruhen dolamazsın,
Kefenin cebi yoktur, bunu bilesin evlat.

İnsanoğlu acizdir, her rüzgarda savrulur,
Bazen yıkılır düşer, bazen kalkar doğrulur,
Bilirsin kalpler Rabb’i, anmakla huzur bulur.
Makamdan, şöhretten, her an kaçmalısın evlat...

Bir öfkeyle kalkıp kimsenin kalbini kırma
Şeytan öfkeyle beslenir, şeytana aldırma;
Ömür çabuk geçer, salih ameli kaçırma.
Şeytanla hiç uğraşma, yenik düşersin evlat,

İncittiğin her kul, senden hesap soracaktır,
O sırat köprüsünden, geçmek zor olacaktır.
Yaptığın bütün amel, karşına çıkacaktır;
Kimseye değil, kendine zulmedersin evlat..

Sakın hiç kimseyi, kendine dost olur sanma,
Yaradandan başkasına, güvenip, yaslanma.
İblisin söylediği, hiç bir söze aldanma;
Gün gelir pişman olur, kendin bitersin evlat..

Kimseye güvenip, sakın sırrını söyleme,
Ve kimseden sınırsız, bir iyilik bekleme.
İnsanoğlu nankördür, bu nasıl insan deme,
Gündüz güneş olursun, gece sönersin evlat...

Dünya malı geçici, hırs göstermeye yetmez,
Kalbinde iman yoksa, vücut beş para etmez,
Neşe, eğlence, düğün, bu hayat böyle gitmez,
Ne kadar iyi olursan, o kadarsın evlat...

Dedikodu gıybet, kalpte yer eden bir zillet;
Dilden dile bulaşan, bulaşıcı bir illet.
Toplumları bitiren, çok kötüdür bu haslet;
Kardeş eti yemekten, tiksinmelisin evlat...

Herkeste kusur gören, kusurlarına kördür.
Gıybet ve iftira eden, cehenneme kordur,
Bu duyguyu yaşamak , ehl-i vicdana zordur,
O yumuşacık kalbini, taş edersin evlat..

Katılaşan kalblerin, hali tarif edilmez,
Her günah affedilir, kul hakkı affedilmez,
Ahiret yurduna, salih amelsiz gidilmez,
Şu yalancı dünyaya, aldanma sakın evlat...

Ölüm herkese haktır, şah damarından yakın;
O’na hazırlıklı ol, kaçmaya kalkma sakın.
Kabir amel sandığıdır, ne yaptıysan hakkın,
Amel defterini, açık tutmalısın evlat...

Her an şükret haline, sakın kimseye kanma
Açgözlü insanlara, bakıp bakıp aldanma:
İki metre toprak için ebediyyen yanma,
Yaşadığın hayata, zulüm edersin evlat...

Nasıl yaşarsan yaşa, Rabb’inedir dönüşün;
Huzuruna çıkacak, var mıdır? sende yüzün,
Sırattan geçmek için, ne yapmalı bir düşün,
Kur-an’ın dediğini, yaşamalısın evlat.

Tevbe et, af dile, Yaradan çok lütufkârdır,
Sakın ümitsiz olma, yeis kalbe zarardır,
Her zahmetin sonunda, mutlak kolaylık vardır.
Allah’a yaklaşıp, nardan kaçmalısın evlat...

...andelip...