Sevr’de bile bu denli onur yitirmedik,()
tersine Ulusal Başkaldırı’nın tohumunu diktik,
yenilen Osmanlı Saray Hanedanı,
bizimse bir Mustafa Kemal’imiz vardı.

Sevr’de bile bu denli küçülmerdik,
azda olsa Ulusal bir toprağımız vardı,
Şimdi ise onuda yitirdik,
“Yeni İşgalciler” gelip tümünü aldı.

Sevr’de bile bu denli çile çekmedik,
zaten hasta idi “Boğazdaki Adam”,
Saraydaki’nin çekip-gitmesini bekledik,
bugün aynı mekan, zamansa yine aynı zaman.

Sevr’den bie yine bir umudumuz oldu,
karşı çıktık o günler haksızlığa haklı olarak,
ve
“Kurtuluş Savaşları” ile “Lozan Anlaşması” doğdu.
Bugünse;
“Hamam aynı hamam, tellak aynı tellak! ”

() Osmanlı tarihinin yıkım fermanı olarak da bilinen Sevr Anlaşması; Türk bağımsızlığını tehlikeye atan ve Anadolu topraklarını başka devletlere paylaşılaştıran bir antlaşmadır. 1. Dünya savaşında yenilen Osmanlı imparatorluğu için dayatılan bu antlaşmaya göre; Akdeniz’i çepçevere göl eden Osmanlı İmparatorluğuna sadece Karadeniz kıyısı ile Anadolu’dan küçük bir toprak parçası kalmıştır.
Lozan Antlaşması ile Türkiye’nin bugünkü sınırları büyük oranda çizilmiş oldu. Osmanlı İmparatorluğu zamanında Batılı devletlere verilen ekonomik imtiyazlar, yani kapitülasyonlar da tamamen kaldırıldı.
İngiliz delegesi başkanı Lord Curzon’un imza töreninden sonra İsmet İnenü’ye söylediği şu söz bu günü yansıtması bakımından çok anlamlıdır; “Lozan Anlaşmasından memnun ayrılmıyoruz. Hiçbir dediğimizi yaptıramadık. Harap bir memleket alıyorsunuz. Bir gün gelecek önümüzde diz çöküp bizlerden para istiyeceksiniz ve o gün reddetiklerinizin hepsini tek-tek geri alacağız” (İsmet İnönü’nün Hatıra Defteri’nden alıntıdır.)