Bıraktığım yerlerde sadece bir çocuk yaşar kalbimde
Adı Osman olan....

Kalbimin geri dönüşüm kutusunda
Seni bekleyen ne çok hayal/etler var tepemde. Ya Osman..

Ne zaman misketi tam ortasından çatlamış ve de
Renginden kopuk görsem
Antik bir halı çizgilerini hatırlarım Osman
Ne zaman çivisi bamtelinden unutulmuş görsem daire oynattığın duygu dünyasında sızlıyorum Osman
Dam üstünde yıldızlar üstünde birleştirirken

Kırlarda
Kuzular ötesi bir me(c)rada
Seni düşlemek bırakmaz yakamı bilirim
Taş taş üstünde kovalarken Osman

Burkulmuş bir deruni haritada
Seni işaretlemek
Ülkemdir diye
Ve de bir mahallenin bütün yollarını
Üşürken ayaklarımız karlar altında Osman

Ahşap bir ev içinde
Bir tas çorbayı sobanın üstünden kaldırıp
Pencere kenarında soğutmak kadar sıcakken çocuk olmak Osman

Ve bir bayramda
seni s/aklamak cami avlusunda
Koca koca Adamlar camideyken
Elinde poşetlerle
gözlerimiz mıhlanmış pranga arkası beklerken
düşmez haddime
Seni düşlemek Ya Osman


Gezgin imgeler...