GEÇMİŞ ZAMAN OLUR Kİ
Papatyam!
Bir ömür geldi geçti arkasına bakmadan Görkemli sanıyordum oysa Şimdi tuz buz oldu, o görkemli dağlarım Teselli olmuyor ki duvardaki solgun resmin Ne ayağım yürüyor ne de sana duyulur sesim Yüreğimde bin bir özlem, aşar durur maziye Felek münasip görmüş, bana bu kara yazıyı Bundan sonra basmaz ki çimene ayaklarım Açsa da gelmez papatya kokun Çekilen çileleri, özlemini yüreğimde saklarım Yorgunum, kolum kanadım kırık Kalbim ise buruk Seni görmedi ya gözlerim Şimdi bir kenara çekilir ağlamak için… |