HER ŞEY ŞENTEPE'DE KALDI
Papatyam!
Nereden başlayıp, sana nasıl anlatayım ki? Bugüne kadar hiçbir kimseye anlatamadım Şimdi bir sana anlatıyorum Sen de kimseye anlatma, söyleme tamam mı? Hayat sırtıma o kadar çok yük yükledi ki Kaldıramadım, altında ezildim İndirmek istedikçe yük üstüne yük bindi Şentepe ismi artık bana acı bir hatıra Mahalle, cadde ve sokak isimleri aynı Ama evlerimiz, ağaçlarımız, çocukluğumuz yok Hayallerimiz yok, en önemlisi de sen yoksun Hepsinin yerine apartman dikmişler Öldürmüşler birer birer Ruhumda bir sızı, sanki her şey bana yabancı Hüzünden başka bir şey de değil Mutluluklarım, kahkahalarım Çocukluğum, masumiyetim Oyunlar oynadığımız sokaklarımızda Hep orada, geçmişte kalmış Belki de evlerimizde şimdi yabancı insanlar var Sokaklarda artık onlar dolaşıyor Artık kimse beni hatırlamıyor Hatırlayacak kimse de kalmadı zaten Ölmez denilen kimler ölmüş Unutulmaz denilen kimler unutulmuş Ben ölsem de kimin umurunda olur? Zaten kimse beni tanımıyor, beklemiyor, özlemiyor Üzülüp gözyaşı dökmüyor, kimsesizim Cam gibi kırıldım, parçalandım Cam kırıkları nasıl eski haline dönmezse Ben de dönemem Papatyam! Sorunlarımın içinde kalıp altında eziliyorum Yok, burada da bir çıkış yolu yok Ve ben hiç iyi değilim Ayrıca bir derdi, bir pişmanlığı olan sadece sen misin? Bak şu etrafındaki insanlara, onların hiç mi derdi yok? Ya pişmanlığı? Kalabalıklar içinde yalnız olmak nedir bilir misin? Bir sor bakalım sana ne diyecekler? Benim yok mu sanıyorsun, hem kimin yok ki? Korkunun, acının üstüne gitmelisin yoksa ezilirsin Bulutlar taşıyamadığı yükü, yağmur olarak nasıl boşaltırsa Sen de omuzlarındaki yükü boşalt! Boşalt ki rahatlayasın Bu aşkın günahını sadece bana yükleme! Yoksa vicdan azabı bırakmaz yakanı Gece uykularına kâbus olur, yemeğine de zehir Tanrı, merhametini benden neden esirgedi? Ben bu halde olmak ister miyim? Artık anla beni, çaresizim, sensizim Benim derdimin senden başka dermanı da yoktur Dünyaya, kaderime kahrettim, içime kapandım Artık ben sadece uyurken değil her gün kâbus görüyorum Anlayacağın bittim, öldüm sensizlikten… |