Geceye sordum seni!
Geceye sordum seni
Sabaha doğacak güneşe sor dedi Oysa insan en çok karanlıkta özler Ve en çok gece ağlar Sokak lambaları tanığımdır Şehrin bilinmezlik dehlizinde aradım Kuytuların sessizliğinde bekledim Çalı hışırtısını bile gelişine yordum Sen zamanda bir yolcu Ben yolunu gözleyen hancı Sensizliğin kabusum olduğu gecede Köpek havlamalarını müjde saydım Biliyorum, bendeki duygu hayra alamet değil Sansürsüz bütün konuşmalarımı sana sakladım Yasaklı dilimde bir yalnızlık melodisi Alışkın olduğum travmalar değil Bu başka bir öykü Kahramansız masal Zaten deliydim Olan aklım da sende kaldı... 04 Ağustos 2024 |