Yol Uzun Yol KeskinYeryüzü amade insanoğluna Düşünmez öylece bakıp gidiyor Gözlerini dikmiş dünya malına Önüne geleni yıkıp gidiyor. Şu fani dünyadan alınmaz murat Yol uzun yol keskin geçilmez sırat Kul olmuş nefsine ne yazık heyhat İmanını satmış çekip gidiyor. Mazluma yâr değil gittiği yolu Sanırsın dünyada bükülmez kolu Yüklenmiş sırtına heybesi dolu Elini cebine sokup gidiyor. Gözü hırs bürümüş kimseyi görmez Karnı toktur aç’ın halini sormaz Katılaşmış kalbi imana girmez Cehalet kendini yakıp gidiyor. Süleyman’a bile kalmamış dünya Çok şey sultasına verilmişti ya Uyan artık uyan bitsin bu rüya Dinleyen kim dudak büküp gidiyor. Dünya bir duraktır gelir geçersin Elbet bir gün gelir sen de göçersin Burda ektiğini orda biçersin Zaman su misali akıp gidiyor. |
Kalemine ve ihlâs dolu yüreğine sağlık diliyorum.
Sonsuz selam, sevgi ve saygılarımla.