Sevad karaltıalgı kapılarım aralık sınır yok uçuşur saçlarımda şarkılar söylerim uğur böceğine çocuksu yanım gülümser örgütleyen taraf boşlukları doldurur keşkelerle kedinin haketmediği ciğere bakar gülün altında yarpuz kokuları dibinde ayrık otu biter yüzümü okşar günün ışığı bir bur geçmişim birde erken çiçeklenmiş aldanmış meyve dalları acemi balıkçı ağlarını onarır sevmek avuçlarımda yok cepte yok yürek... beyin zarına yapışmış asalak dönüyor dilim beyaz tahta y/önünde öğretmenim alkışladıkça akıyor aklaşmış tebeşir tozları eteğime bulaşır küçük toz zerreleri kırmızı terliğime sanki kar tozar hatta ayak parmaklarıma öpücük gibi konar üşütür hissettirmeden bakışı gibi sevad karaltı Zeynep Tavukçu 22/2/7 |
alkışladıkça akıyor aklaşmış tebeşir tozları
eteğime bulaşır küçük toz zerreleri
kırmızı terliğime sanki kar tozar
hatta ayak parmaklarıma öpücük gibi konar
üşütür hissettirmeden
bakışı gibi
sevad karaltı"
Usta kalemi kutladım...
Saygılarımla