Sen sormadın ama ben sır vermeyecek kadarını anlatayım.
İlktin ve sen çıkmasaydın hiç ilkim de olmayacaktı.
Son’dun çünkü senden sonrası da asla olmayacak.
Nedeni yine bende kalsın,
Zor durumda kaldığım zaman anlatacaktım, fırsatım olmadı.

Şimdi üzerinden yıllarca zaman geçti.
Fakat dokunduğun yerlerde buruk izin kaldı.
Söylediğin o sözler hançer gibi saplandı beynime.
Vurdu, vurdu, vurdu kalbimin en derinliklerine.

Onlar rahatladı, sen rahatladın.
Ama ben kusamıyorum hiçbir yere.
Acıyor her yerim.
Susuyor ama konuşamıyorum.

Sızlıyor yüreğim.
Kızıyorum da kendime.
Herkes konuşuyor.
Benim ağzımda dilim yokmuş gibi,
Dinliyorum sadece.

Bazen kaçarak bazen susarak;
Anlattığımı sanıyorum.
Belki de anlayacağınızı düşünerek dinleniyorum.
Yok yok hayır... kabullenmek zorunda olduğumun farkındayım.