SENSİZ YAŞAMAK ACI VERİYORTuğba’mın gözlerine, Bakmasın hiçbir göz. O ufacık ellerine, Değmesin hiçbir el. Alsın canımı, o kara gözleri. Kara saçları, esmer teni. Sevdim ben o yâri, Mecnun’a dönen Kays gibi. Varsın deli divâne desinler. Dedikodumuzu yapıp, eleştirsinler. Umurumda değil, elalemler. Yeterki sevsin o yâr beni. Bir kez doğduk ve yine bir kez öleceğiz. Hayat geçmez böyle, kim ne derlerle. Seviyorum seni Tuğba, gerisi boş bir bahane! Ölüm gelecekse gelsin, yine senin elinden. |