Sığmıyor gökyüzüne imgelerim
Hep iki kelimeydi bildiklerim
Varlı,varsız söylemlerim

Odalar derdest, zindandır hatıralar
Yokuşlarda mahpusluk
Ayazda sarmaşık dalım düştü

Hercai dağlar, karlarımın başına üşüştü
Donuk gözbebeklerime sessizlik düştü
Göğü yırttımda, ruhumu sığdıramadım
Bilenmiş yüreğimden,kimsesiz serzeniş düştü

Kan düştü bulutlara,an düştü zamandan
Çatlamış toprağıma imkansız bir damar düştü
Ahım özgürlüğe sürçtü
Esrarlı gözlerimden bir damla yaş düştü.

Bu şehirde kayboldu efkâr, nâzım düştü
Bir damla naz, düş/tü

Kanatsızım, göğümden hüznüm düştü
Tebessümle uyandım,soğuk karlı sabaha
Gönülden gönüle bir lahza dua düştü

Ölümden beyazım ,ben artık daha azım
Kar kadar saf,kar kadar lapayım bugün..
Susarak söylesem de kendimle savaşım düştü
Çetrefilli heceler, gecelere, düş/tü..

Özge Bilgeç