Sonra Müjgan gittiüstelik güzel bir sabaha uyanır gibi intikam alınmıştı benden ilkin gençliğimin tatlı tan yeri meltemleri fırtınalar kopardı bahçemde sonra müjgan gitti koşup göğü delerek mavzerden çıkan bir kurşun gibi kaşlarıma değerek üstelik henüz gençliğe yeni durmuştu gözlerim işte böyle bir gün intikam alındı benden son saatleri miydi mutluluğun yoksa keder mi şaşmaz vaktini bilmem sonra müjgan gitti o; son hüzünlü şarkı son defa içimin gökyüzünü seyretti üstelik tanımadığım bir mutluluğun bahçesinde çiçeklenmiştim ellerimin ormanlarını hiç yoktan ateşe verdin ben vaat ettiğin yağmurları beklemiştim sonra müjgan gitti gün yanmış bir salıncağın koynun da ümitsiz bitti ellerinin izi sıcaktan harlanmış bir demirdi saçlarımı ayak bileklerime kadar eritti ve müjgan gitti . |