Nemrudun kızına
Gittiğin gün öldü içimde umut
Bir daha gülecek an yaşamadım Nasıl bir ateşe attınsa nemrut Sönecek sulara kavuşamadım Göz yaşları imiş aşkın zemzemi Silerken anladım gözümden nemi Hacer sahralarda çözdü gizemi Ben gönül kâbe’ne ulaşamadım İster kabul buyur ister geri tep Sevdandır gönlümü kahreden sebep Sana mısralarda yansam bile hep Gönül sevdi diye konuşamadım Yüreğime diktim bir sanem gibi Gökte ay belledim yerde can suyu Yanmadı cehennem şu sinem gibi Firavun kurmadı böyle pusuyu Bende ki îsmaîl kurbandı sana Bıçak ağzındaydı dilsiz yüreğim Bir kere yar gibi baksaydın bana Bükülmezdi böyle yiğit bileğim Uğruna âzer’in putunu yıktım Sonu hicran diye yola tek çıktım Beni anlamayan sevdadan bıktım İçimdeki senle savaşamadım. |