Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır parlayacak ,
O benimdir o benim milletimindir ancak.
M.AKİF ERSOY

İNNÂ LİLLÂHİ VE İNNA İLEYHİ RÂCİUN.

Bayrağım!
Senin sevdan,
Öyle kutlu bir aşk ki,
İman , Vatan , bir kalpte
Son an’a kadar VALLAHİ nefesimde.ELHÂMDÛLİLLÂH.

Mâhlûkâtın içinde en yücesi insandır
İnsanı insan yapan göğsündeki İmandır.
TÜRKOĞLU bu fıtratla , bayrak sevdası
yeder.
Mânâ hissi olmayan bir parçacık bezdir der.
Bayrağım!
Bizim gibi görünüp, bizden olmayanlar var.
Ay yıldız’ın altında millete kin tutarlar .
EY! Can taşıyan leşler,size hilâl’mi, batar,
Zevâl vermez sizlere,Türk’ün asil gölgesi,
Lâl kesilsen toprağa, gelir şuhedâ sesi.

Bayrağım !
Sermez seni yerlere, serilmeden bu millet
Ebediyyen vaar olsun ,TÜRK’ün şanı son devlet
Sen ki,
TAPTUK’un, dergâhında mânâ ördüğü günü,
Sen ki,
YUNUS’un ehl’i beyt’i, düş’te gördüğü günü.
Sen ki,
FATİHin Marmara’ya at’ın sürdüğü günü,
Görüpte, şahit olma onurunu yaşadın.

Sen !
Onaltı öz kardeşin son neferi bayrağım
Sen !
Çin seddinden Bosna’ya her yerde gönül ağım.
Sen!
Küffarın son ok’unun saptığı topraktasın.
Kızılca kıyametin koptuğu topraktasın,
Şûhedânın, kanıyla öptüğü topraktasın,
Bir Ulus’un, bir HAKK’a taptığı topraktasın.
Seni alıp göklerin taa burcuna dikerim.
Kıpkırmızı göğsüne kızılelma takarım.
Ay hilâl’in tehvid’in direğine asılmıs,
Alnının ortasına TÜRK yıldızı basılmış.

Bayrağım!
Bak,bu gelen asım’ın neslinin ayak sesi,
Biliyorum! Bu vatan islam’ın son kalesi.
Orta Asya’ya açtım, nazarımdaki al’ı
Yedi evladım vardır yediside hamal’ı.
Yedi oğul ölmeden bu bayrak inmeyecek,
Yemin yuttum göğsüme ,taş atan yunmayacak.
Yemin yuttum göğsüme, kaş çatan onmayacak.
Yemin yuttum göğsüme,yeminim dönmeyecek.

Bayrağım!
Korkmadan ve sönmeden, şafâkta yüzeceksin.
İslam’ın HAKK Nurunu rüzgara yazacaksın.
Ruhsuz nesil yakışmaz cedd’imin şöhretine
Gök avize ram olsun, hilâl ’in vahdetine.