Mutluluktan pay arayan
Kayıplarla karşılaştıkça ömrü daralan
Kaderinin karanlık tünellerinde,
Kaçış yollarını durmaksızın tırnaklarıyla kazıyan Sayina.

Denizden aya
Sisten umuda,
Her zaman yalnızca kendisine ait olan aşkı,
Yılmadan bulmaya çalışan Sayina

Fırtınaları değil, yazları seven,
Ilık her esintide özünü soyunan
Yol arkadaşları, dostlar, sevgililer, aile,
Sarıldıkça yitiren…

Tanımadığı dünyaların ekseninde dönmesinden sıkılan
Kendi yıldızını bulmak için çırpınan
İmkansızlığı her iç çekişine gömen
Mutlu gibi davranan yalnızlar yolunda, yitip giden Sayina

Ruhunun dansına kim eşlik edebildi?
Anestezi altında öldürdüler seni.
Lanetli dünyanın kutsal kadını!
Yarım kalan baharının katilleri yanı başında Sayina

Pişmanlıklarını silseler, ayıplarını yıkasalar
Riyakarlıklarını yaksalar, hırsızlıklarını öldürseler
Yalancı baharları yerin dibine gömseler
Affeder misin Sayina?

Kalbin gerçeğini zaman öldürmez, o yüzden ruh ölmez.
Artık özgürsün, aşktan bahset bana gerçek aşktan…
Derin sularda yıkanıyorsun beni kutsa
Yanı başındayım, umudunu kutsa Sayina.