sonrası yağmur...her satırda acım azalsın üşüyen yanlarımı sarıp geçmeyen yaralarımı öpsün diye yıllardır sustum ben, evet şiirle... sonrası yağmur, soğuk, ateş. safi çocuk yalnızlığı. dalından düşmüş de uf olmuş gibi tüm çocuklu resimlerde. bilsen... buda sebep Temmuzların birinde kendimi vurup ve Eylüle demir atıp orada sıkışık kalmama elbet. sonrasında her şiir türküye döner - geldiğinde vakitsiz ilkbaharlar gibiydin işgalcisi tek kuşlar olan. bu son dize, beraber söyleyelim; anladım ki cümle düşük oluyor sevdasız sevdalar yazınca insan... 19/7/24 |