AYTÜL KEBİRİM
AYETÜ’L KEBİRİM
ey benim aşka susamışlığım ey ayetü’l kebirim kabem secde eylediğim kıblegahım sus bari kabullen ahrazlığı ben aşka nadanlığını bilirim sevmek bir öğreti değil düştüğü anda kıvılcımlar yakar kirpiğinde katreleri düşünde imgeleri satır arası cehennem yağmur yoksunu sahralar gibi çatlatır dudağında tebessümlerin sus bari asi düşme böylesi bir sevdaya ne zamandır bilirim uğramadı diline seni seviyorum tümceleri ve ben kabullendim yitik zamanlara kurban ederek aşkı saçak altı öpüşmelerle yetindin gel de asi düşme böylesi bir aşka çisil, çisil yağarsa iyot kokulu yağmurlar kuzeye sürgün aşka hasret kalırsın küf bağlar kalbinin cidarları benden öte bize dair ne varsa betimsiz şiirlere tüner baykuşlar aşkı inkara Tanrıyı isyana düşersin etme Efkan ÖTGÜN |
Mükemmel bir diziliş her sözünüz içimize kazındı.
Yüreginiz dert görmesin.
Selam ve saygılarımla