KUTSAL TEPEBekleme sırası sende şimdi, Güneşin doğuşunu izlediğimiz o tepede Yüreğimi eriten o sıcak buseni verdiğin yerde Şahitlik ettiğim o günü,nede o kutsal tepeyi unutmadım Hatıırlarmısın,ilk şiiri yazıp kraliçeliğini ilan etmiştin Kendi yargını kurup,bütün şiirleri idam edip Yüreğime yalan aşkını tebliğ etmiştin Ne değişti de yakıp yıktın bütün yaşadıklarını Anıları o kutsal günde mi bıraktın Seninde kalbin acısın parçalara bölünsün Kan yağmur gibi boşalsın damarlarından Kan gözlerine hucum etsin,aksın gözlerinden Bir daha düşmesin yolun bu kutsal tepeye İhanetin sesi kulaklarında yankılansın Hayat,seni de muhtaç etsin aşka sevgiye O gün sana sevmeyi öğrenmiştim Bambaşka biri olup sevmeye cesaret ettin Yoksa oyun mu oynadın bir aşık gibi Söndürdün şimdi! yüreğimin bütün ışıklarını Bundan sonra ihanet sayıyorum söylediğin her kelimeyi O kutsal günden sonra sorguladın mı kendini Aynanın karşısına geçip baktın mı kendine Yansıttınmı bütün öfkeni aynadaki kendine Yansıt ki aksın yüreğine yaralarımın irini Sende son şiirini yaz donat ölümünle Benim gerçek gördüğüm her şey Bir yalandan ibaretmiş meğer Sömürelecek kalp olmayınca ortada Gerçek yüzlerini gösterdi şerefsiz sevdalar Gerçeğin ayazında kaldı anı dolu düşlerim |