KAYBEDERKEN BOYUN EĞMEDİM..
..Ayazlarda beklettin yüreğimi
Titredim,yağmur yüklü bulutlar dökülürken Üşüdüm,gözyaşlarım karıştı yağmura Canik bozkılarının eteğine tutundum Veda busesini yapıştırdın karanlığa Koyamadım üç noktayı sevgilerin arkasına Beni daraltanları keşkesizlikleri sildim hayatımdan Net oldum hep,evet ya da hayır Hayatı düz yürüdüm zikzaklarım olmadı Kaybederken de boynumu eğdim Acıya inat,baharlara gülümsedim Bazen kendinden utandım Kendim astım yüreğimi darağaçına Sevdamı nefes diye içime çektim Gün oldu yüreğimin kıyılarına Azgın hırçın dalgalar vurdu Gönlümü denizlere bırakmak yerine Sevinçlerimin en yabani bahçesinde Aşkım için renk renk çiçekler yetiştirdim Yüreğimde onurlu bir hayatın direnci vardı Umuda tutunmak isterken kaydı avuçlarımdan. Bir anda yıldızlar silindi gecelerimden Güneşin gülüşünü beklerken her geçen gün Yüreğimde sevdanın filizlerini Bir umut dedim ektim karanlıklarıma Puslu bir sabahın ayazını yedim Yalnızlığımı sahipsiz sandalın sürüklenişine bıraktım Özlem içimde çoğaldıkça sıktım yumruklarımı İçim rahat,zarar vermeden kimseye Usulca kapatıp gözlerimi Sessiz sedasız gideceğim bu hayattan YEŞİLIRMAK |
.