DAĞLARIM

Dağlarım kaledir,
Bu dünyada her varlığa...
Öyle yüce yükselir,
Öyle onurla uzatır başını,
Deler geçer bulutları.
Eyvallah etmez, el etek öpmez,
Bir kez olsun baş da eğmez...

Kocadır, ağırdır bedeni,
Yufkadır, incedir, şefkatlidir yüreği...
Çağırır kurdu kuşu "Gel, ne olursan ol, yine gel" der Rumi misali...
Açar bedeninin tüm köşelerini...
Bağrına basar karları,
Sarar, öper çılgın rüzgarları...
Kucak açar, yuva olur kuşlara.
Yar olur, ona gelen canlara...

Sümbüllerle, çiğdemlerle süsler kollarını,
Cennet çiçekleriyle, lalelerle donatır omuzlarını.
Misler kokar sarhoş eder,
Öyle candan sever dostlarını...
Dağlar, dağlarım, doyulur mu seninle yaşamaya?
Dağlar, dağlarım, bulunur mu senin gibi dostlar,
Güvenle yaşlanmaya?
NURAY ÖNGEÇ