NARİN ÇİÇEK
NARİN ÇİÇEK
Narin bir kır çiçeği, koparıldı dalından Hangi vicdan aldı, annesinin koynundan Pembe beyaz goncayı, söktüler toprağından Dağlandı güzel kalpler, bak kanıyor acıdan... Gülüşü bir ömürdü, yüzü pespembe bir gül Gözleri samanyolu, ⁹elleri bembeyaz tül Kanatsız bir melekti, nedendi böyle bir zül Dağlandı güzel kalpler, bak kanıyor acıdan... Her yer ateş altında, karlar bile yanıyor İnsanlık karanlıkta, siyahla sıvanıyor Bütün evren kahırda, cehennem yaşanıyor Dağlandı güzel kalpler, bak kanıyor acıdan ... Hangi akla hizmettir, bu nasıl bir vahşettir İblise satılan ruh, balçıklı vahamettir Kirle yoğrulmuş eller, Mevla’ya ihanettir Dağlandı güzel kalpler, bak kanıyor acıdan... Şimdi o narin çiçek, bulutlar arasında Bakışı öyle mahzun, yüreği çocuklarda Öyle üzgün çaresiz, hüzünlü yağmurlarda Dağlandı güzel kalpler, bak kanıyor acıdan ... NURAY ÖNGEÇ |