BU DÜNYAYA BİR BORCUN VARBU DÜNYAYA BİR BORCUN VAR Gecenin karanlığına gönder, Bütün dertlerini. Topla kırık camlarını gönlünün Yırtan, acıtan, kanatan... Dipsiz kuyularını at. Gölgesinde siyahın, Kalmasın bir zerresi İçindeki elemin... Zaman çılgın nehirler gibi, Akarsa aksın. Vazgeçme sevmekten! Her nefeste iç, Solu sevgiyi, Al yüreğine, Besle, büyüt, sev onu... Titrek bir mum gibi Yaşamak, yaşamak değil, Aydınlat dünyanı, Aydınlat dünyaları, Işık ol insanlığa Bir güneş gibi... Hayat öpücüğü kondur, Her gittiğin yere, Her girdiğin gönüle... Şafaklar umutla, Mutlulukla doldursun kalbini. Unutma bu dünyaya, Bir borcun var... Nuray ÖNGEÇ |
Güzel bir eser
Kutladım değerli kalemini ve eserini
Sonsuzluğun sahibine emanet olasın, sağlıcakla kalasın