Kır nefsi!
Açık çeşme akar durur,
Biter diye, gelmez akla. İsraf kıtlığa, zil vurur, Birazı, zor güne sakla. Her istedik, olmaz gülüm, Az çok? Rızkı Allah verir. Kaderde, ölüm var ölüm, Açgözlük, huzur devirir. Ummadık yerde dert tozar, Bazen, sular da bulanır. Dünya hırsı, huzur bozar. Şükürsüz baş? Yuvarlanır. İnsanlar nankör, geçim zor, İyi tanı! İyi geçin. Sabır? Avuca güller kor, Gönüle kanaat seçin. Gafil kul, hakkı zikretmez, Huzur yok, kalplerde belli. Kolaylaştıranı, fark etmez, Şeytana tutsak temelli... Kuran okunmaz? Secdesiz ev, Vay haline! Din derdi yok. Selamsız kibir olmuş dev, Sapık, insana benzer çok... İnsana edep, merhamet, Eş’e sadakat yakışır. Sınavda olacak zahmet, İyi-kötü, hep takışır. Hak yeme? İflah etmez, Çıkar aheste, aheste. Hayallere ömür yetmez, Pır pır eder, can kafeste. Rabbine dön! Tövbeni et, Yaratmadı ki? Başıboş. Zahmetsiz, olur mu rahmet? Haydi kır nefsi! Hakka koş.... Haziran 2024/Sarıkışla |