Sana şiir yazmak,düşmek anarahmine yasaklı bir gecenin
Sana şiir yazmak,ruhumun manifestosu şüphesiz!
Sen, kafamın içinde olasılıklarla dolu bir evrensin
Sana şiir yazmak;sevebilmek bütün ihtimalleri
Sen, yastığımın başköşesine oturmuş bayramlığımsın
Sen,yoksul sokaklarda büyüyen çocukluğum..
Sana şiir yazmak;dünümle bugünümün barışı


Ve sonra gittin..
Beklemeyi öğrendim
Kitaplarımın arasına fotoğraflarını koymayı
Ve ayraçlardan özür dilemeyi ögrendim
Kafamın içinde seninle konuşmayı öğrendim
Ben artık iyi bir öğrenciyim
İşaret parmağımı kaldırıp
Söz isteyebilirim hayattan


Sen fikrimin en doğusunda açan bir şiirsin
Nazım’ın zapt ettiği güneşten tanırım seni


Ve sonra gittin..
Çıkardılar kıta Afrikasını yeryüzünden
Dünyanın bütün kirini yiyen,küfürler dolaştı dilimde
Kahrettim o zman
Yeryüzüne eşit bölünemeyen mutluluğa
Yoksulların üzerine yağan yağmura
Geceye
Ve sana..

Ve sonra gittin..
Mektuplar postada kaldı
Perdede rüzgar
Zamanda hüzün...