Her şey göstermelik. Bu sebepten kimseyi yakından tanımak istemiyorum. İnsanların arka bahçesindeki çöpleri tahammülüm kalmadı. Kafamdaki haliyle kalsın herkes.

Yine çok güzel bir şiir sorgulayan yanımızı harekete geçirdi.

"pür bir telaş"

Çok beğendim bu kullanımı, biz pürtelaş der geçeriz.

Sımsıcak bir hazirandan sevgiler

Bazen, sen gibi şairlerin şiirlerini, şimdiyse bu şiiri ve değerli kalemlerin şiire yaptığı yorumları okurken kadınların düşünce ve duygu pencesinden bakmaya çalışıyorum. irdelemeye çalıyorum. Bazı yerlerini anlayamıyorum.
Bazen anlamadığım şeyleri daha seviyorum.
Sonra başım dönüyor, o duvar bu duvar çarpıyor omuzlarıma
duvarlar mı dönen yoksa ben mi anlayamıyorum. (güzel şeyler söylemeye çalışıyorum) Ama anladığım şey bunun güzel ve zengin bir şey olduğu. Dolayısıyla seviyorum bazı şairleri ve şiirlerin anlamadığım yerlerini.
pür sıcak bir hazirandı bugün. Hava yordu beni.
Kalemin daim olsun, selam ve saygımla.

"hümanizmin kasıklarında fink atan
gündemsiz ve muğlak bir ağrının
geçmek bilmeyen mangasıyla yüz yüzeyim"

şiirin bel kemiği adeta, harika bir imgeleme gücü...

hava güzel güneşli bizim burda ama ben yine yarı uykulu yarı uyanık ve devinimsiz, durağan bir şekilde zamanın durmasını istiyorum...ne akşam olsun ne de gündüz...bu durağanlıktaki dinginliğin daha da uzamasını istiyorum demek ki...

Kieslowski'nin "mavi, beyaz, kırmızı" üçlemesindeki gibi bende de üç silahşör cuma, cumartesi ve pazarın yaman çelişkisine düşüp, tuhaf sekanslardan geçerek senkronize bir şekilde eşgüdümlü bir sendromun pençesinden kurtaramıyorum kendimi...

Kieslowski bu üçlemeden sonra sinemayı bıraktığını açıklıyor, "neden bıraktınız?" diye sorduklarında ise
"eve gidip sigara içmek istiyorum" diyor, adamın kafaya bakar mısın? Tamam sonra yine sözünden dönüp bir filmle dönüş yapıyor yine ama bitiremeden de kalp krizinden gidiyor adam. gel gör ki ben o sigaranın verdiği ruh halini düşünüyorum da nasıl bi translıktır bu?

geçenlerde bir dizi seyrettim "Feud" eski Hollywood'un bazı kadın starlarını ve o camianın kulislerine dikkat çeken bir dizi...orda da çok enteresan diyaloglar vardı.

Bette Davis göğüs kanserine yakalanıyor, göğsü alınıyor, iki hafta içerisinde dört kriz geçirip, yüzünün sol tarafı felce uğruyor ama kadın sigarayı bırakmıyor ve her gün 100 dal sigara içip söndürmeye devam ediyor kadın...yine tuhaf bir şekilde hayranlık duyup içten içe "bravo!" diyorum.

Konu nerden nereye geldi diyeceksin haklısın, ben de bilmiyorum:)

Yani ne bilim senin bazı şiirler de böyle kafa dağıtmalık "al yak mero bi cıgara!" dedirtiyor insana...

malum bugün cuma, bugün benim kafa yakma günüm Tüya'm.

Sevgiler çokça...